آشنایی با نیشابور, نیشابور

متمدن ترین روستای ایران

دیزباد بالا نیشابور

برویم سراغ متمدن ترین روستای ایران، سراغ اولین روستای ایران که تمام اهالی آن با سواد بودند، برویم سراغ دیزباد نیشابور ، دیزباد با آب و هوای بی نظیرش و طبیعت بکر و زیبای خاص خود همیشه یکی از مقاصد گردشگری در نیشابور بوده که به لطف طبیعت بکر و مناظر بدون وصفش بسیار زیباست ، اما دیزباد در کنار دیدنی هایش نکته ی منحصر به فردی دارد که آن را در کل ایران زبانزد کرده است،این روستا در سال ۱۳۴۸ به عنوان یکی از روستاهای باسواد دنیا در یونسکو به ثبت رسیده است.

در حال حاضر وقتی صحبت از ایران می شود نمی توان نام نیشابور را نشنید چرا که از هر لحاظ یکی از شهرهای پیشرو و پر قدرت در شرق کشور است، از لحاظ تاریخی تنها شهری است که دو بار پایتخت ایران بوده است، شهری است با مشاهیر جهانی زیاد، شهری است که بارها کاملا ویران شده است و دوباره جوانه زده و درختی سرافراز شده، شهری که در اقتصاد ایران تاثیر گذار است و به خاطر صنعت و آب و هوا و امکانات بالاتر از شهرهای مجاور همچون سبزوار و قوچان و تربت و کاشمر و … بیشترین موج مهاجرت را از شهرهای اطراف دارد. از آب و هوای این شهر هم که نمی توان گذشت ، شهر چهارفصل نیشابور.

اما از ابر شهر نیشابور بگذریم، برویم به سراغ تمدن، وقتی یک کشور، استان، شهر و… را متمدن می نامند که آنجا درصد سواد بالا باشد؛ اما در نیشابور روستایی وجود دارد که اولین روستای ایران شد که تمام اهالی آن با سواد بودند و به همین خاطر به آن لقب متمدن ترین روستای ایران را دادند. این روستا جایی نیست جز دیزباد بالا نیشابور.

اگر تا به حال گذرتان به روستای دیزباد نیشابور نیفتاده است پیشنهاد می کنیم حتما سفری به این روستای شگفت انگیز داشته باشید. روستایی پر از توربین های بادی که وقتی به چند کیلومتری آن می رسید تغییر ناگهانی دما را به خوبی حس می کنید و خنکای ناشی از آب و هوای مطبوع آن، حال و هوای روح و جسم تان را عوض می کند. دیزباد روستایی پلکانی با آداب و رسوم خاص و مردمانی مهمان نواز است که حتی به عنوان یکی از باسوادترین روستاهای دنیا در یونسکو ثبت شده است. برای اینکه بیشتر با این روستای عجیب و غریب، مردمان باسواد و آداب و رسوم آن آشنا شوید پیشنهاد می کنیم گزارش ما را تا انتها دنبال کنید.

فهرست مطالب

شما هم مقالات خود را در مورد نیشابور ارسال کنید و جایزه بگیرید

معرفی دیزباد

دیزباد علیا یا دیزباد روستایی در دهستان زبرخان بخش مرکزی شهرستان زبرخان استان خراسان رضوی ایران است. روستای دیزباد بر روی دامنه‌های جنوبی رشته کوه بینالود و به صورت پلکانی و در امتداد شرقی-غربی استقرار یافته‌است.

کلیات دیزباد

سکونت و شغل

اکثریت مردم دیزباد در شهرستان نیشابور و مشهد و هم چنین خارج از کشور ساکن بوده و اغلب آن‌ها در فصل بهار و تابستان برای انجام امور مربوط به باغداری در دیزباد بسر می‌برند. باغداری به روش‌های نوین شغل دوم اکثریت مردم دیزباد بالا می‌باشد، لیکن از منظر علاقه به زادگاه و موطن اکثریت مردم به اینکار به عنوان شغل نمی‌نگرند و آن را بهانه‌ای برای رفتن به دیزباد تلقی می‌نمایند.

ساکنین مقیم

ساکنین مقیم دیزباد بالا در فصل پاییز و زمستان به دلیل سرمای زیاد و ساکن بودن اکثر اهالی در شهرها حدود صد الی پانصد نفر می‌باشد ولی در دو فصل بهار و تابستان به لطف هوا و آب فوق‌العاده تمیز و عالی آن و نیز انجام امور مربوط به باغداری (که به صورت کاملاً علمی صورت می‌پذیرد) تا چندین هزار نفر نیز می‌رسد.

فرهنگی

تأسیس مدرسه ناصرخسرو دیزباد در سال ۱۳۱۲ به فرمان امام وقت اسماعیلی سلطان محمد شاه و در راستای سیاست‌های رضا شاه پهلوی برای گسترش مدارس ابتدایی در ایران

در سال ۱۳۴۸ نام دیزباد به عنوان یکی از معدود روستاهای صددرصد باسواد جهان در یونسکو به ثبت رسید.

گویش

مردم دیزباد با گویشی خاص خود که بسیار شبیه گویش مردم نیشابور است صحبت می‌کنند

صنعتی

خرید ژنراتور دیزلی و احداث اولین شبکه خصوصی برق در ایران به همت معلمان و اهالی دیزباد

آب و خاک، کشاورزی و محصولات

این روستا دارای خاک بسیار حاصلخیز و آبی بسیار گوارا و غنی از املاح مفید و بسیار خنک بوده که این موارد در کنار باغداری بسیار علمی و اصولی که زاییده سواد همه اهالی روستا می‌باشد باعث بازده کمّی و کیفی باغ‌ها شده و محصولات کاملاً ارگانیک درجه یک را به وجود می‌آورد، بطوریکه بعضی محصولات آن در جهان در زمره بهترین‌ها در شاخه محصولات باغی ارگانیک می‌باشد. محصولات کشاورزی دیزباد شامل گیلاس، آلو، سیب، آلبالو، گردو، بادام، زردآلو، هلو، گلابی، توت و … بوده که بیشترین محصولات آن گیلاس، آلو، سیب، گردو و آلبالو می‌باشد.

مشاهیر دیزباد

امامقلی خاکی خراسانی شاعر اسماعیلی فارسی‌زبان در سده ۱۱ هجری قمری

محمد فدایی خراسانی شاعر اسماعیلی فارسی‌زبان در سده ۱۲ هجری قمری

شما هم مقالات خود را در مورد نیشابور ارسال کنید و جایزه بگیرید

اولین مدرسه روستا

در زمان گذشته که خانواده ها ارزش زیادی برای درس خواندن بچه هایشان قائل نبودند و صرفا بچه ها را به عنوان یک نیروی اقتصادی برای تامین نیازهای خانواده می دانستند، دیزبادی ها اولین مدرسه روستا را در سال ۱۳۱۲ تاسیس کردند. مدرسه ای که باعث دگرگونی فرهنگی این روستا شد.

«بعد از تاسیس مدرسه ناصرخسرو، تعداد کمی از روستاییان بچه هایشان را به مدرسه فرستادند اما بعد از مدتی وقتی فایده مدرسه و درس خواندن در بین مردم دهان به دهان پیچید، بیشتر خانواده ها تصمیم گرفتند تا فرزندانشان را برای تحصیل و کسب علم به مدرسه بفرستند.»

بعد از مدتی برخلاف دیگر مناطق کشور که خیلی سخت بچه هایشان را به مدرسه می فرستادند مدرسه رفتن در دیزباد به یک کار عادی تبدیل شد و خانواده ها کمتر برای مدرسه رفتن به بچه هایشان سخت می گرفتند. «این کار مردم روستا ماندگار شد و باعث شد تا نخبگانی به جامعه تحویل دهد که موجب فخر و مباهات همه روستاییان بشود. طوری که در سال ۱۳۴۸ دیزباد به عنوان یکی از معدود روستاهای صددرصد باسواد جهان در سازمان جهانی یونسکو ثبت شد.»

یکی از دلایلی که خانواده ها مانع حضور فرزندانشان در مدارس می شدند هزینه کتاب ها و همچنین دفتر و مداد و لوازم التحریر بچه ها بود که مدیر مدرسه ناصرخسرو با ایده ای جالب این مشکل را برطرف کرد.

«مدیر مدرسه بعد از اینکه دید استقبال بچه ها از مدرسه نسبت به روستاهای دیگر بیشتر است به خانواده هایی که فرزندانشان را به مدرسه نفرستاده بودند سر زد و علت را جویا شد. بعد از اینکه مدیر مدرسه متوجه شد عده ای به خاطر نداشتن توانایی مالی مناسب، فرزندشان را به مدرسه نمی فرستند با برنامه ریزی هایی که انجام داد توانست کاری کند که آموزش تا مقطع دبیرستان برای بچه های روستا رایگان باشد. ایده ای که یکی از عوامل ثبت دیزباد به عنوان یکی از روستاهای باسواد دنیا شد.»

مدرسه ناصرخسرو اولین مدرسه دیزباد در سال 1312
مدرسه ناصرخسرو اولین مدرسه دیزباد در سال ۱۳۱۲

شما هم مقالات خود را در مورد نیشابور ارسال کنید و جایزه بگیرید

اولین شبکه برق خصوصی

اوایل وسیله روشنی بخش روستای دیزباد، مولدی بود که با زغال سنگ کار می کرد. با این حال با غروب خورشید و تاریک شدن هوا، تنها وسیله روشنی بخش مردم سوسوی ستارگان بود. این بود که مردم روستا به فکر افتادند تا همانند مردم شهرهای تهران، تبریز و مشهد فکری به حال رفت و آمد در شب بکنند.  کاری که محصلان و دانش آموزان دیزبادی به خوبی از پس آن برآمدند و اولین شبکه برق خصوصی روستا را به کار انداختند.

«دانش آموزان و معلمان دیزبادی سرمایه عظیمی برای مردم روستا بودند. آنها با همکاری یکدیگر و مردم و با استفاده از چراغ های سفالی، فلزی و شیشه ای منازل، کوچه ها و حتی معابر روستا را مجهز به برق و روشنایی کردند تا مردم برای رفت و آمد در تاریکی هوا مشکلی نداشته باشند.» کسانی بودند که هرشب نردبان به دوش، همراه با ظرف های نفتی و روغن گیاهی و حیوانی در دست، چراغ های دیوارکوب و فانوس های آویزان روی تیرهای چوبی را روشن می کردند. «البته بیشتر این چراغ ها به خاطر اینکه مخزن شان کوچک بود و همچنین به خاطر سوخت کم، تا ساعاتی بعد از بامداد روشن می ماندند. با این حال بیشتر مردم سعی می کردند تا با تاریک شدن هوا خودشان را به خانه برسانند و به تاریکی شب نخورند. برای همین روشن نبودن روستا در آن ساعات مشکل چندانی به حساب نمی آمد.»

روز نوحصار

دیزبادی ها به فرهنگ و سنت خود بسیار پایبند هستند. یک از سنت هایی که هرساله و در آخرین جمعه مردادماه برگزار می شود روز نوحصار است که از سنت های زیبا و معروف این دیار است.

«تمامی اهالی روستا، کسانی که در دیگر شهرها ساکن هستند و همچنین دیزبادی های مقیم خارج از کشور، سعی می کنند در مراسم نوحصار شرکت کنند چرا که حضور در این مراسم نشان دهنده وحدت، یکرنگی و تواضع شرکت کنندگان در آن است.»

نو در گویش محلی به دره یو شکلی می گویند که قسمت اول مراسم در آنجا برگزار می شود. حصار هم قلعه ای در روستاست که قسمت دوم این مراسم در آن برگزار می شود. «مراسم سنتی نوحصار توسط شخصی به نام خاکی خراسانی نقل شده است و در دو نقطه نوحصار دیزباد علیا و سخلاناب قاسم آباد برگزار می شود. این سنت روایتی است عرفانی از سیر و سلوک یک عارف به نام امام قلی که به خاکی خراسانی مشهور بوده و قدمتی ۳۰۰ ساله دارد.»

برخی دیگر اما معتقدند که این سنت از کتاب منطق الطیر عطار و حدیقه الحقیقه سنایی و چند اثر عرفانی دیگر نشات گرفته و مضمونی از شرح معراج عرفا است. «در این سنت، افراد با عبور از دو وادی در قسمت اول و پنج وادی در قسمت دوم، مجموعا هفت وادی عشق را می پیمایند تا به مرتبه فنا فی الله برسند. البته بعضی از این صحبت ها فقط سینه به سینه منتقل شده و نمی توان با قطعیت در مورد درستی یا نادرستی آن نظر داد.»

شما هم مقالات خود را در مورد نیشابور ارسال کنید و جایزه بگیرید

روستای آسیاب های آبی

در قرن سوم هجری، دیزباد را به عنوان قصرالریح می شناختند. بعد از آن هم، این روستا به چهل اشکوب و کمی بعدتر هم به دیزباد تغییر نام داد. اما مهم ترین عنوانی که این روستا در تاریخ چندین ساله خود یدک می کشد روستای آسیاب های آبی است که در زمان حمله مغول ها به این نام شهرت یافت.

«در زمان حمله مغول ها به نیشابور، دیزباد یکی از روستاهایی بود که از این بلای خانمانسوز در امان ماند. به همین علت در مدت زمان کمی، به مرکز آسیاب گندم های منطقه تبدیل شد و مردم از شهرها و روستاهای مختلف به این جا می آمدند تا گندم شان را آسیاب کنند.»

جالب است بدانید هنوز هم بیشتر دیزبادی ها شغل آبا و اجدادی شان یعنی باغداری را ادامه می دهند و نگاه باغداران روستا به منابع تولید، نگاهی کاملا علمی است. «برای استفاده بهینه از آب، تمامی استخرها و کانال های خاکی پوشش داده شده است. حتی کشاورزان روستا هم با تراس بندی های فراوان، اراضی حاصلخیز ایجاد کرده اند تا تعادل دام و مرتع کاملا رعایت شود.» این کارها در کنار توجه ویژه به سلامت و کیفیت محصول باعث شده تا این منطقه به عنوان یکی از صادرکنندگان عمده گیلاس و آلو به بازارهای اروپایی و حاشیه خلیج فارس تبدیل شود. «تنوع و کیفیت گیاهان دارویی یکی دیگر از سرمایه های طبیعی روستاست و برای بعضی از خانواده ها منبع درآمد محسوب می شود.»

شما هم مقالات خود را در مورد نیشابور ارسال کنید و جایزه بگیرید

کاهش جمعیت دیزباد

این روزها بیشتر دیزبادی ها به شهر مهاجرت کرده اند و جمعیت اصلی روستا را پیرمردها و پیرزن ها تشکیل می دهند. با این حال، هنگام برداشت محصول و همچنین در زمان برگزاری مراسم ها و سنت های مرسوم، روستا باز هم حال و هوای گذشته را می گیرد چرا که همه دیزبادی ها خودشان را به روستا می رسانند تا در این مراسم حضور پیدا کنند. «به خاطر هوای خنک و معتدل دیزباد، تابستان ها هم در روستا جای سوزن انداختن نیست. به دلیل قرار گرفتن روستا در شیب ملایم دامنه و مسیر پرپیچ و تاب امتداد رودخانه و کوه، مناظر و جلوه های طبیعی منحصر به فرد و تماشایی دیزباد باعث می شود تا گردشگران زیادی به این منطقه بیایند.»

بعد از ماسوله، دیزباد معروف ترین روستای پلکانی در ایران است با این تفاوت که پوشش جنگلی روستای دیزباد مثل ماسوله انبوه و سرسبز نیست. «در فصل بهار انواع گل ها و گیاهان دارویی مانند شاه تره، خاکشیر، گل ختمی، پرسیاوشان و… در ارتفاعات می روید و چشم انداز زیبایی در روستا ایجاد می کند. هرچند این سرسبزی و طراوت بیشتر در فصل بهار و تابستان دیده می شود اما همین موضوع باعث شده تا آب و هوای روستا در این دو فصل از سال، معتدل و بسیار دلپذیرتر و مطبوع باشد.

شما هم مقالات خود را در مورد نیشابور ارسال کنید و جایزه بگیرید

۴.۲/۵ - (۵ امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *