استاد پرویز مشکاتیان

او همچنین کارهای بسیار پرباری با نوازندگانی چون حسین علیزاده (سرپرست گروه عارف و گروه شیدا) و محمدرضا لطفی (سرپرست گروه شیدا) دارد. پس از قطع همکاری با محمدرضا شجریان، وی با خوانندگانی چون علی جهاندار، ایرج بسطامی، علیرضا افتخاری، حمیدرضا نوربخش، علی رستمیان و شهرام ناظری همکاری کرد.
مشکاتیان از سال ۱۳۷۶ اجراهای صحنه‌ ای و انتشار آلبوم را متوقف کرد و تا تابستان سال ۱۳۸۴ کنسرتی در کشور اجرا نکرد.
یکی از واپسین کارهای وی آلبوم تک ‌نوازی تمنا بود که در سال ۱۳۸۴ نواخت و منتشر کرد. همچنین وی در روزهای ۶ تا ۹ آذر ۱۳۸۶ به‌عنوان سرپرست گروه عارف کنسرتی در تهران برگزار کرد که حمیدرضا نوربخش به‌ عنوان خواننده در آن شرکت داشت.
از آثار مشکاتیان، کتاب‌ های فراوانی منتشر شده ‌است. از این کتاب ‌ها می ‌توان به اثر های بیست قطعه برای سنتور، گل آئین، گل آوا، سُل آیین، مجموعه تصانیف، بیداد، لاله بهار، و مجموعه کتاب‌ های شعر بی ‌واژه اشاره نمود.

سبک نوازندگی و آهنگ ‌سازی

قطعات پرویز مشکاتیان به چند الگوی ساختاری تقسیم می ‌شوند که عبارتند از: پیش ‌درآمد، چهارمضراب، ضربی، چند مضراب، مضراب ‌پرانی، رنگ، تصنیف، ترانه و آثار تنظیم‌ شدهٔ تلفیقی برای گروه بزرگ سازهای ایرانی و جهانی.
نکتهٔ مهمی که در اکثر تصانیف پرویز مشکاتیان دیده می ‌شود، انتخاب شعر مناسب با دستگاه مورد نظر است. وی همچنین به مرکب نوازی (مدولاسیون)، که یک اصل مهم و فنی در موسیقی است، بسیار بها می‌ داد. چهار مضراب‌ های ساخته مشکاتیان سرشار از ملودی ‌های متنوع است. سرعت در نوازندگی و در عین حال دقت بالا به طوری‌ که همهٔ نت‌ ها، شفاف و واضح اجرا شوند نیز از خصوصیات نوازندگی او بود.تک کارت
حسام‌الدین سراج می‌ گوید: «پرویز مشکاتیان تجربهٔ پیشینیان خود را با نوآوری و خلاقیتی که در وجودش بود به هم پیوند زد. او آثاری ساخته که پیچیده ‌تر از شیوه ‌های قبلی و به موازات آن دارای حال هستند، یعنی جنبهٔ حال و تعمقی را که در موسیقی ایرانی وجود دارد با تکنیک نوازندگی سنتور با هم جمع کرده‌ است. اما عاملی که پرویز مشکاتیان را از هم‌ ترازان او متمایز می‌ کند یا بهتر بگوییم او را به‌ عنوان یک نوازنده و آهنگ ‌ساز شاخص مطرح می ‌کند، عامل ارتباط هنر با مسائل اجتماعی است. او راجع به اثر چه با کلام چه بی‌ کلام فکر می‌کرد و روی اثرش به‌ خوبی کار می‌ کرد و در واقع اثر خود را به ‌صورت قوی و بی‌ نقص آماده و عرضه می‌کرد به ‌طوری که هم شنونده تحت تأثیر کار او قرار می ‌گرفت و هم اهل فن کار او را با علاقه دنبال می ‌کردند.»

در مورد دیگر بزرگان نیشابور بخوانید:

استاد شفیعی کدکنی

پرفسور حسین صادقی

پهلوان یعقوبعلی شورورزی

کیوان ساکت در مصاحبه ‌ای گفته ‌است: «مشکاتیان همواره به نوازندگی قوی و قدرت ریتم تأکید داشت. وی پیشینهٔ تاریخی و فرهنگی ایران را می‌ شناخت و می ‌توان گفت بازی‌ های ریتمیک بعد از صبا متعلق به زنده یاد مشکاتیان بود.» ساکت معتقد است که مشکاتیان، بیش از دو دهه یکه ‌تاز سنتور نوازی و تصنیف ‌سازی معاصر بوده ‌است. او آلبوم‌ های بیداد، نوا، دستان و آستان جانان را که با همکاری شجریان بوده‌ است از جاودانه ‌ترین آثار مشکاتیان می ‌داند.