آشنایی با نیشابور, گردشگری, نیشابور

نیشابور گردی – بخش دوم ( مذهبی)

دیدنی های مذهبی نیشابور

شهرستان نیشابور به عنوان دومین مکان گردشگری مذهبی استان خراسان رضوی و اولین مکان گردشگری استان خراسان مرکزی با مرکزیت نیشابور شناخته می شود.

از لحاظ بخش های مذهبی نیشابور دارای پتانسیل بسیار زیادی است و در این مقاله سعی می کنیم به بخش های اصلی آن اشاره ی کوتاهی بیندازیم و در پست های آینده در مورد هر یک توضیح کامل خواهیم داد.

پیشنهاد میکنم همراه با مطالعه ی این مطلب، مطالب گذشته ی سایت تک کارت مربوط به گردشگری نیشابور را مطالعه کنید تا بیشتر و بهتر با نیشابور آشنا شوید:

گردشگری تاریخی

گردشگری طبیعت

سایر نقاط گردشگری

گردشگری مذهبی

شهرستان نیشابور پس از مشهد دومین شهرستان گردشگری مذهبی در شرق کشور است و این به خاطر وجود پتانسیل مذهبی بالای این شهر است. اگر شما برای گردشگری مذهبی می خواهید به استان خراسان رضوی سفر کنید بعد از حرم امام رضا در مشهد نیشابور بیشترین بازدید مذهبی را دارد، با تک کارت نگاهی به مناطق گردشگری مذهبی این ابر شهر شرق کشور بیندازیم:

قدمگاه رضوی

بقعه زیارتی قدمگاه در شهر قدمگاه در ۲۴ کیلومتری نیشابور واقع شده است. نام قدیمی شهر قدمگاه، اسفریس یا اسفرنس بوده است. به گفته برخی منابع، امام رضا(ع) در جریان سفر به ایران در این مکان بر روی سنگی نماز خواند. اثر نقش پای ایشان بر روی سنگ ماند و مردم آن سنگ را بریده و بر دیوار نصب کردند. اما عده‌ای آن را ساخته انسان دانسته و معتقدند نقش این سنگ به عنوان یادبودی از آن حضرت حک شده است. این سنگ به صورت مربعی‌شکل در ارتفاع یک متری بر دیوار نصب شده و بر روی آن نقش فرو رفته پای انسان قرار دارد.

برپایه برخی گزارش‌ها، امام رضا(ع) پس از خروج از نیشابور در راه مشهد هنگام نماز ظهر به مکانی رسید و چون آبی برای وضو نبود هنگام تیمم آبی از زمین جوشیده که به باور برخی از مردم منشأ پیدایش چشمه موجود در قدمگاه شده است؛ اما به باور برخی علما و محققان این واقعه در ده سرخ یا قریه الحمراء اتفاق افتاده است.تک کارت
برخی محققان معتقدند امام رضا(ع) حدیث سلسلهالذهب را در قدمگاه نیشابور خوانده است. همچنین روستای مویدیه، محله فز، تلاجرد، مربعه و رباط سعد که از توابع شهر نیشابور بودند را جزء قدمگاه‌های نیشابور و محل عبور امام رضا(ع) دانسته‌اند.

برای مشاهده اندازه کامل روی عکس کلیک کنید

تحقیق ارسال کنید و جایزه بگیرید

امام زاده محروق

امامزاده محمد محروق یا آرامگاه محمد محروق (یا مزار امامزاده محمد محروق) مربوط به دوره تیموریان و دوره صفویه است و در نیشابور، مجاور آرامگاه خیام واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۱۶ با شمارهٔ ثبت ۳۰۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
آرامگاه محمد محروق مدفن محمد محروق و ابراهیم بن موسی الکاظم در شهر نیشابور است. بخشی از این آرامگاه مسجد است. پس از کشته شدن محمد بن حسین محروق او را در قبرستان محله تلاجرد در نیشابور دفن کردند. در دوره سلجوقیان بنای بر روی قبرهای این قبرستان بنیان شد که در حمله مغول به نیشابور ویران گردید. ساختمان فعلی در زمان سلطان حسین بایقرا بدستور امیر کمال الدین یکی از رجال معروف بنا گرفت. این آرامگاه با گنبد کاشی کاری و ایوان‌های بلند از ابنیه زیبای قرن دهم هجری به‌شمار می‌رود. کتیبه کاشی معرق ایوان و صندوق منبت و در ورودی آرامگاه از زمان شاه طهماسب اول (قرن دهم‌هجری) است. کتیبه‌ای منظوم که بر سنگی در سمت راست ایوان به تاریخ ۱۱۱۹ ه‍.ق نقر شده‌است، نشان می‌دهد که در دوران شاه سلطان حسین صفوی، فردی به نام محمدخان در نیشابور به بنای مسجد و مصلا اقدام کرده‌است. کاشی‌های ازاره آرامگاه از زمان نادر شاه افشار (سال ۱۱۴۵ ه‍.ق) باقی مانده‌است.تک کارت

برای مشاهده اندازه کامل روی عکس کلیک کنید

آرامگاه بی بی شطیطه

شطیطه نیشابوری معروف به بی‌بی شطیطه زنی بود که در سدهٔ دوم هجری در نیشابور می‌زیست و بنا به روایت‌های مذهبی موسی کاظم، از امامان شیعه هدیه‌ای از او پذیرفت و امروزه برای او آرامگاهی در شهر نیشابور در خراسان به نام آرامگاه بی‌بی شطیطه وجود دارد.
گفته شده از میان انبوه وجوه و کالای سنگین که به عنوان سهم امام به مدینه فرستاده شد تنها نقدینه یک‌درهمی و دست‌رشت چهاردرهمی شطیطه نیشابوری مورد پذیرش امام قرار گرفت.
در بارهٔ بی‌بی شطیطه، مجلسی در جلد یازدهم بحار الانوار، و شهرآشوب در مناقب، و هاشمی بحرانی در مدینه المعاجز، و قطب راوندی در خرایج این حدیث را نقل کرده‌اند که بی بی شطیطه مورد عنایت ویژهٔ موسای کاظم قرار گرفته‌بود.تک کارت

برای مشاهده اندازه کامل روی عکس کلیک کنید

تحقیق ارسال کنید و جایزه بگیرید

مسجد جامع نیشابور

مسجد جامع نیشابور (ساختهٔ ۱۴۸۴م) بزرگترین مسجد در شهرستان نیشابور و کهن‌ترین سازهٔ به جامانده در نیشابور امروزین است که کاربری‌اش تغییر نکرده‌است. برجستگی معماری آن، ایوان مرکزی‌اش است که ۱۹/۵ متر بلندا دارد.
از بناهای ارزشمند دورهٔ تیموری نام برده می‌شود که به‌دست پهلوانی به نامِ علی بن بایزید کرخی در ۸۹۹ ق ساخته شده‌است. این مسجدِ جامع، چهار ایوان، سه درگاه و پنج کتیبه دارد، بی‌مناره و بی‌گنبد است. در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده‌است. پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، این مسجد محلِّ برگزاری نماز جمعه، سخنرانی و منبر رسمی نیشابور شد؛ سپس یک پایگاه بسیج، یک مرکز فرهنگی دینی، یک کتابخانه نیمه‌پویا به نام امام خمینی در این مسجد برپا شد. نخستین سخنران سیاسی در این مسجد پس انقلاب، محمد بهشتی در ۷ دی ۱۳۵۹/ ۲۸ دسامبر ۱۹۸۰ بود.تک کارت

برای مشاهده اندازه کامل روی عکس کلیک کنید

۵/۵ - (۵ امتیاز)

دیدگاهی در مورد “نیشابور گردی – بخش دوم ( مذهبی)

  1. کورش کبیر گفت:

    مذهب رو بزارید کنار ، به تاریخ کهن ایران زمین بچسبید که دارن نابودش می کنند
    چرا یکی حدیث جعلی ساخته قبل اسلام جهانی نداشتیم و مسئولین اون رو کردن ملاک کار
    قدیمی ترین چیزی که از انسان پیدا کردن مربوط به ۱۴۰۰۰ سال قبل هست، با جعل و ساخت انسان از ۱۴۰۰ سال قبل باید همه چیز رو نابود کنیم؟
    واقعا حیف تاریخه ماست قدرشو بدونید

  2. مهران گفت:

    از دیدنیهای مذهبی خوشم نمیاد اما در کل نیشابور خیلی جاهای زیبایی داره

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *